این روزها نسل جدید یعنی نسل دهه هشتاد همانطور که در شبکه های اجتماعی دیده می شود به سبک رپ علاقه دارند در حالی که نسل قدیمی ایرانی ها مانند دهه پنجاه یا دهه شصت و هفتاد علاقه ای به سبک رپ ندارند. علاقه به او شکلی از رپ که به عنوان ریدینگ یا تند گفتن شناخته می شود که با قافیه ای مکرر اما با شعر و معانی دیگر خوانده می شود. سبک رپ در ایران کاملا ممنوع است، هیچ خواننده ای در این سبک نمی تواند از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز بگیرد و موسیقیدان زیرزمینی محسوب می شوند.

رپ یک ژانر موسیقی است که در دهه 1970 (میلادی) توسط سیاه‌پوستان آمریکایی و آمریکای لاتین در محله‌های حاشیه‌ای و اغلب فقیر برانکس (واقع در نیویورک)، که اغلب به عنوان محله یهودی نشین شناخته می‌شوند، پدیدار شد. این سبک موسیقی نوعی سلاح در مبارزه جوانان سیاهپوست با تبعیض نژادی عمومی در آن زمان بود و به همین دلیل به موسیقی گتو نیز برای بیان مشکلات زندگی در گتو (گتو) معروف است. در این شهر اقلیت محسوب می شود). این ژانر در سبک شعر اعتراضی به حکومت قدمتی حدود 60 سال دارد.

از سال 2000، با گسترش اینترنت و سایت های اشتراک گذاری موسیقی و ویدئو مانند مای اسپیس، یوتیوب، اسپاتیفای و ساوندکلود، موسیقی رپ گسترش یافته و به یکی از مهم ترین سبک های موسیقی تبدیل شده است.

سیاه پوستان آمریکایی در دهه 1970 در نیویورک که از تحقیر و ظلم سفیدپوستان به تنگ آمده بودند، در خیابان ها جمع شدند تا احساسات خود را از طریق آهنگ ها و اشعار بیان کنند. سبک جدیدی از موسیقی به نام "رپ" از اینجا پدید آمد که ابتدا "C.N" نامگذاری شد.

و آهنگ پاپ: دانلود آهنگ خارجی

موسیقی پاپ (به انگلیسی: Pop music که در اصل به معنای موسیقی عامه پسند است) سبکی از موسیقی عامه پسند است. و معمولاً قبل و با موسیقی کلاسیک و فولکلور (محلی) و موسیقی تکنو درام قرار می گیرد. با این حال، هنرمندان این سبک همچنین می توانند در ترنس، هاوس، ماش آپ، ریمیکس، موسیقی الکترونیک، راک، هیپ هاپ، رقص، ریتم اند بلوز (R&B) و کانتری کار کنند که آن را به سبکی انعطاف پذیر تبدیل می کند. بسیاری از شاخه ها مانند موسیقی ترنس، هاوس، ترنس سنگین و غیره. من شیفته سبک پاپ هستم.

پاپ به طور کلی به عنوان موسیقی تولید شده برای منافع تجاری یا مالی تعریف می شود. به گفته سایمون فریت، منتقد موسیقی و جامعه شناس متخصص در موسیقی پاپ، موسیقی پاپ بیشتر به عنوان یک صنعت شناخته می شود تا یک هنر. البته این موسیقی را می توان از نظر بازاری، ایدئولوژیکی، تولیدی و زیبایی شناختی نیز تفسیر کرد. در واقع، پوپ طوری طراحی شده است که "برای همه سرگرم کننده باشد" و "از هیچ مکان خاصی نمی آید" و نیازی به "توسل به سلیقه خاصی" ندارد.

موسیقی پاپ ایران در قرن نوزدهم در زمان قاجار متولد شد و پس از ابداع پدیده رادیو توسعه یافت. برا دانلود آهنگ کلیک کند.

تا قبل از دهه 50 بازار موسیقی ایران در اختیار نوازندگان کلاسیک ایرانی بود. احمد عاشورپور که به عنوان پدر موسیقی پاپ ایران شناخته می شد خواننده ترانه های گیلکی و فارسی مانند نوروز، سازنگارا، جمعه بازار است. موسیقی پاپ ایرانی با ظاهر و درخشش هنرمندانی چون ویگن که به عنوان استاد جاز ایران شناخته می شد و استفاده از آلات و روش های موسیقی غربی، اولین کسی بود که در موسیقی ایرانی گیتار زد، دگرگون شد ترانه. ، «مهتاب» آغاز تحولی در موسیقی ایرانی بود

متن آهنگ آرمین زارعی صدامو داری

ﺻﺪاﻣﻮ داری
ﺑﻪ اﺣﺘﺮاﻣﺖ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺣﺘﻰ ، ﻣﻦ
ﻧﻤﻴﻨﺪاﺧﺘﻢ ﻧﮕﺎﻣﻮ ﺟﺎﻳﻰ
رﻓﺘﻰ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺪوﻧﺴﺘﻰ
ﺗﻮ رو دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ و رو ﻫﻴﭽﻜﻰ ﻧﻰ اون ﺣﺴﻰ
ﻛﻪ رو ﺗﻮ ﺑﻮد و ﻫﺴﺖ
ﺷﺎﻳﺪ از اوﻟﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻴﺬاﺷﺘﻢ رو ﺗﻮ دﺳﺖ
رو ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻫﺎم ﺑﺴﺘﻰ ﭼﻄﻮر ﭼﺸﺎﺗﻮ
ﻫﻴﺲ ﻫﻴﭽﻰ ﻧﮕﻮ ﻓﻘﻄ ﺑﺒﺮ ﺻﺪاﺗﻮ
ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻪ دﭘﺮﺳﻢ ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻪ ﺑﻰ ﺣﺴﻢ
دﻳﮕﻪ ﻣﻦ ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﻢ ﻧﻤﻰ رﺳﻢ
اﺻﻠﺎ ﺑﻰ ﺧﻴﺎل
دﻳﮕﻪ ﮔﺬﺷﺖ از درد و دل
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﻫﺮدو ﺗﺎﻣﻮن ﺷﺪﻳﻢ دﻳﮕﻪ ﻫﺮ دو ول
ﻳﻪ ﺷﺐ ﺑﺎ اﻳﻦ ،ﻴﻪ ﺷﺐ ﺑﺎ اون
ﻫﺰار ﺗﺎ ﻛﺜﺎﻓﺖ ﻛﺎری دارﻳﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻣﻮن
ﻣﻨﻜﻪ از ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد ﺣﺎﺷﻴﻢ
ﻣﻨﻜﻪ ﺣﺘﻰ اﮔﻪ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻰ ام
ﻓﻘﻄ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮏ ﻣﻴﻜﻨﻢ و ﺗﻮرو ﻣﻴﺨﻮام
ﭼﻴﻪ ﻓﮏ ﻛﺮدی ﻣﺜﻞ ﺗﻮ
دﻳﮕﻪ ﺧﺴﺘﻢ از ﺧﺎﻃﺮات ﻣﻮﻧﺪﮔﺎرت
ﺑﺪم ﻣﻴﺎد از اون ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﺑﺮو ﻧﻤﻴﺨﻮام ﺑﺮ ﮔﺮدی ﭘﻴﺸﻢ ﭼﻮن
ﺧﻮب ﻣﻴﺪوﻧﻢ ﻛﻪ ﻛﻨﺎرش ﺧﻮﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ
وﻗﺘﻰ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺨﺘﻪ
ﺑﮕﻮ ﻣﺴﺖ ﻛﻨﺎر ﻛﻰ ﻣﻴﺨﻮاﺑﻰ آﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ
ﻫﺎ ﭼﻴﻪ ﭼﭗ ﻧﮕﺎه ﻣﻴﻜﻨﻰ ﻃﻠﺐ ﻛﺎرﻳ؟
ﺟﺪﻳﺪاً در اوﻣﺪی از ﻓﺎز ﻃﺮﻓﺪاری
دل ﻣﻦ ، ﺑﺎ دل ﺗﻮ، ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﺪ ﺑﺨﺖ ﻗﻴﺎﻓﺘﻮ ﺑﺒﻴﻨ، ﺗﺮﻛﻴﺪی
ﻣﺴﻴﺮاﻣﻮن ﻫﻢ از ﻫﻢ ﺟﺪاﺳﺖ ،ﺪﻳﺪی
ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺑﻰ اﺻﻠﺎ ﺗﻮ راﺳﺖ ﻣﻴﮕﻰ
ﭼﻴﻬ، ﻓﮏ ﻛﺮدی ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻫﻮﻟﻢ
ﻣﻮ ﺑﻴﭽﺎری ﻳﻜﻰ ﻟﻢ داده ﺗﻮ ﺑﻐﻠﻢ
ﺗﻮ ﻛﻪ رﻓﺘﻰ ﺣﺮﻣﺖ ﻳﻪ ﺳﺮی ﭼﻴﺰارو
ﺟﻠﻮ دوﺳﺘﺎم ﻧﮕﻪ ﻣﻴﺪاﺷﺘﻰ اﻗﻠﺎً
ﺧﻮدﺗﻮ ﺑﺒﻴﻦ ﻛﻪ ﭼﻘﺪ ﻓﺲ ﻓﺴﻰ
ﻣﻨﻢ ﻳﻪ ﻋﺼﺒﻰ اﺳﺘﺮﺳﻰ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻴﭙﺮم ﭼﻮن ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ
ﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﻢ اﺳﻢ ﺗﻮ ﻣﻴﺎد ﻛﻨﺎر اﺳﻢ ﻛﺴﻰ
راﺳﺘﻰ ﺑﮕﻮ ﺑﻴﻨﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻫﺎﺷﻰ ﻳﺎ
اﻳﻦ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﻢ رﻓﺖ ﻗﺎﻃﻰ داداﺷﻴﺎ
ﻗﺎﻃﻰ ﻫﻤﻮﻧﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻛﺮدی ﺗﻮ ﺑﻬﺸﻮن ﺑﺪی
ﻫﻤﻮن ﺑﻴﭽﺎره ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ دورﺷﻮن زدی
آﺧﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮدی ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ ﭼﻄﻮر
ﺗﻮ اون ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﮕﺮﻓﺘﻢ ﻣﭽﺘﻮ
ﺑﺮو ﺧﻮش ﺑﺎش ﺑﺎﻫﺎش وﻟﻰ ﺑﺪون
ﻛﻪ زودﮔﺬره اﻳﻦ روزای ﺧﻮش ﺗﻮ
ﺧﻴﺎﻟﺖ ﺗﺨﺖ ﻛﻪ واﺳﺖ دل ، ﺗﻨﮓ ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻜﺴﻰ دﻟﮕﺮم ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﭼﺮا ﻧﮕﺮان ﻣﻨﻰ ﺣﺎﻟﻤﻮ ﻣﻴﭙﺮﺳﻰ
ﺣﺎل ﻳﻪ رواﻧﻴ، ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮه ﻛﻪ ﻧﺪﻳﻢ ﺑﻪ دوﺳﺘﻴﻤﻮن ﻛﺸﺶ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺸﺎ دﻳﮕﻪ از ﻣﺎ ﺑﻴﺮون ﺑﻜﺶ
ﭼﻮن دﻳﮕﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺨﻮای ﺑﺎﺷﻰ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻛﺴﻰ
ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻛﻨ، ﺑﺎ ﻳﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻰ

 آهنگ آرمین زارعی به نام «صدامو داری»

 راهنمای کامل درباره افسردگی

نگرانی‌های مالی، تنش در روابط خانوادگی و عدم برقراری ارتباط صحیح با همکاران و موارد نظیر آن باعث تغییر خلق و خوی و ایجاد غم و اندوه می‌شود. غم و اندوه و بی‌انگیزگی به انجام امور مختلف یک واکنش طبیعی است اما وقتی این علائم به مدت طولانی ادامه پیدا کند، باید علائم اختلال افسردگی به طور دقیق بررسی شود.  در این مطلب قصد داریم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های افسردگی، راه‌های تشخیص و درمان آن بیان کنیم. برای کسب اطلاعات دقیق تا پایان این مطلب همراه ما باشید. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید.

سن ابتلا به نشانه های افسردگی

اختلال افسردگی محدودیت سنی ندارد و همه افراد متناسب با شرایط سختی که در زندگی تجربه می‌کنند، ممکن است درگیر افسردگی خفیف تا شدید شوند. همچنین این نکته را در نظر داشته باشید که علائم افسردگی در یک گروه سنی خاص به شکل ثابت بروز نمی‌کند و برای هر فرد متناسب با تنش‌هایی است که فرد در معرض آن قرار دارد. با اینکه اختلال افسردگی در تمام سنین بروز می‌کند، اما بیشترین شیوع افسردگی در دوران بزرگسالی است. زیرا بزرگسالان در معرض فشارها و آسیب‌های محیط کار، تنش در روابط خاانوادگی و فشارهای مالی هستند. ممکن است افسردگی به صورت تکراری و مزمن رخ دهد یا در مواقع معینی از زندگی مانند پس از تجربه رویدادهای استرس‌زا شروع شود. البته در دوران نوجوانی هم به دلیل تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و تغییرات شخصیتی احتمال بروز نشانه‌های افسردگی زیاد است. سالمندان هم به دلیل تغییر سبک زندگی، کم تحرکی و تنها ماندن درگیر افسردگی می‌شوند. در هر حال باید به این نکته دقت داشته باشید که اهمیت تشخیص به موقع و درمان مناسب افسردگی بیشتر از سن ابتلا در بهبودی فرد تاثیر دارد.

آیا کودکان هم افسرده می‌شوند؟

همانطور که پیش از این گفتیم سن عامل محدودیت کننده ابتلا به افسردگی نیست و هر کسی متناسب با شرایط زندگی ممکن است درگیر این اختلال شود. برخی از افراد گمان می‌کنند کودکان درگیر تنش و نزاع نیستند و لازم نیست بار مشکلات اقتصادی را به دوش بکشند، به همین دلیل در معرض ابتلا به افسردگی قرار ندارند. اما واقعیت این است که کودکان برای ابراز احساسات و خواسته‌های خود راه‌های مختلفی پیش می‌گیرند. با توجه به اینکه اکثر کودکان پرانرژی هستند، به طور معمول بازی‌های پر سر و صدا و شیطنت را انتخاب می‌کنند. پس بیشترین دلیل بروز اختلال افسردگی در کودکان منع آن‌ها از بازی کردن است. به طور معمول کودکانی که بیشترین فشار را از سوی والدین یا معلمان تحمل می‌کنند هم نشانه‌های اختلال افسردگی را تجربه می‌کنند. سایر عواملی که ممکن است منجر به بروز نشانه‌های افسردگی در کودکان شود شامل موارد زیر است.

• مرگ والدین یا اطرافیان
• طلاق
• مسافرت‌های طولانی یا مهاجرت
• بیماری

نشانه‌های افسردگی در کودکان ممکن است با نشانه‌های افسردگی بزرگسالان تفاوت‌هایی داشته باشد. مهم‌ترین نشانه‌های افسردگی کودکان شامل موارد زیر است.

• تغییرات روحی و رفتاری

اختلال افسردگی کودکان باعث می‌شود کودکان خشمگین و عصبانی باشند، تمرکز پایینی داشته باشند، سرخورده و بی‌اشتها شوند یا علاقه کمتری به فعالیت‌های قبلی داشته باشند.

• اختلال در خواب و تغذیه

کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است دچار مشکلات خواب مانند بیدار شدن زود هنگام، دشواری در خوابیدن یا خواب زیاد شوند.

• تغییرات در رفتار تغذیه

برخی از کودکان درگیر افسردگی میلی به غذاخوردن ندارند یا اشتهای زیادی دارند و درگیر اضافه وزن می‌شوند.

• افکار منفی و احساسات ناراحتی

یکی دیگر از نشانه‌های اختلال افسردگی کودکان اضطراب، ناراحتی، ناامیدی و بی‌اعتمادی است که معمولا در نتیجه رفتار بزرگسالان و مراقبان است.

انواع افسردگی کدام است؟

مطابق اطلاعات راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) اختلالات افسردگی چند دسته و به شرح زیر هستند.

1.    افسردگی بالینی

افسردگی بالینی Clinical Depression یک اختلال روانی است که باعث تأثیرات منفی و مداوم بر روحیه، احساسات و فعالیت‌های روزمره فرد می‌شود. این اختلال اغلب با علائم متعددی مانند کاهش انرژی، افسردگی عمیق، کاهش علاقه به انجام فعالیت‌های روزمره، اختلالات خواب و اشتها، بروز افکار منفی و احساسات بی‌ارزشی و ناامیدی همراه است. علائم افسردگی بالینی به مدت حداقل دو هفته یا بیشتر بروز می‌کند و توانایی‌های فرد را کاهش می‌دهد و موجب تغییر کیفیت زندگی می‌شود.

2.    اختلال افسردگی مداوم

افسردگی مداوم یا مزمن که با نامChronic Depressin  شناخته می‌شود، موجب بروز علائم و نشانه‌های افسردگی به مدت طولانی می‌شود. شرایط افسردگی مداوم به طور معمول بدون توقف طولانی‌مدت برای حداقل دو سال ادامه دارد و با نشانه‌های کاهش انرژی و تمایل به فعالیت کمتر، احساس خستگی مداوم، کاهش علاقه به فعالیت‌ها و سرگرمی‌های قبلی، اختلال در خواب و اشتها، کاهش تمرکز و توجه، احساس بی‌ارزشی ، افکار منفی و افکار خودکشی همراه است. افسردگی مزمن تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی و عملکرد روزمره فرد می‌گذارد و باعث می‌شود روابط شخصی، عملکرد تحصیلی یا شغلی، وضعیت جسمانی و روحی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

3.    اختلال تنظیم خلقی مخرب

اختلال تنظیم خلقی مخرب یا Disruptive mood dysregulation disorder که با نام DMDD شناخته می‌شود از سن 10 سالگی در کودکان بروز می‌کند و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. علائم این اختلال شامل خشم شدید و نامتعادل، عصبانیت زیاد، عدم تحمل ناامیدی، حالت‌های ناراحتی شدید، افزایش حساسیت و انتقادپذیری بیش از حد و عدم توانایی در کنترل و مدیریت احساسات است. افراد مبتلا به اختلال افسردگی تنظیم خلقی مخرب ممکن است برای مدت زمان طولانی در حالت ناراحتی یا خشم باقی بمانند و به سرعت بین حالت‌های مختلف خلقی جابه‌جا شوند. تنظیم خلقی مخرب هم مانند انواع دیگر افسردگی بر روابط فردی، عملکرد تحصیلی، شغلی و کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارد و حتی ممکن است با اختلالات دیگر نظیر اختلال نقص توجه یا بیش فعالی همراه شود.

4.    افسردگی پیش از قاعدگی یا PMDD

برخی از خانم‌ها سندرم پیش از قاعدگی یا PMS را با علائم و نشانه‌های اختلال نارسایی پیش از قاعدگی Premenstrual Dysphoric Disorder تجربه می‌کنند. به عبارت دیگر خانم‌ها پیش از خونریزی ماهیانه عصبانی و پرخاشگر می‌شوند، استرس و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند، احساس غم و ناراحتی زیادی دارند، بی‌اشتها می‌شوند یا درگیر پرخوری عصبی می‌شوند. در برخی از افراد ممکن است این علائم به قدری شدید باشد که زندگی عادی فرد مختل شود و موجب تنش و نزاع در ارتباط با اطرافیان شود.

5.    اختلال افسردگی به دلیل بیماری

اغلب شرایط خاص پزشکی باعث ایجاد تغییراتی در بدن می‌شوند و فرد را برای مدت کوتاهی درگیر علائم افسردگی می‌کند. بیماری‌های مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت، بیماری‌های نورولوژیک و بیماری‌های التهابی ممکن است منجر به  بروز علائم افسردگی شود. حتی برخی از اختلالات روانی مانند اختلال اضطرابی، اختلال فشار روانی، اختلال دوقطبی و اختلال وسواسی-اجباری هم ممکن است با علائم افسردگی همراه شود. در نهایت لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی و اختلالات هورمونی از عوامل دیگری هستند که در بروز اختلال افسردگی تاثیر دارند و روانپزشکان در درمام افسردگی به این موارد توجه دارند.

مهمترین علائم افسردگی چیست؟

برای اینکه بدانیم فردی افسرده است یا خیر باید به علائم و نشانه‌هایی که در رفتار فرد وجود دارد توجه کنیم. علائم اختلال افسردگی در برخی از افراد ضعیف و در برخی دیگر از افراد شدید و ناتوان‌کننده است. به هر حال مهم‌ترین علائم افسردگی در افراد مختلف شامل موارد زیر است.

• کاهش شور و شوق

یکی از مهم‌ترین علائم افسردگی این است که فرد تمایلی به انجام فعالیت‌های قبلی خود ندارد. به طور مثال اگر پیش از این اهل سوارکاری، مطالعه یا موسیقی بوده، در حال حاضر شور و شوقی برای انجام این فعالیت‌ها ندارد.

• کاهش انرژی و خستگی

یکی دیگر از نشانه‌های افسردگی این است که فرد همواره احساس خستگی مداوم دارد و نمی‌تواند برای فعالیت‌های روزمره تلاش کند و اغلب اوقات را به بطالت می‌گذراند.

• اختلالات خواب

شایع‌ترین علامت اختلال افسردگی مشکلات در خواب است. این افراد نشانه‌های مختلفی را تجربه می‌کنند، به طور مثال ممکن است خیلی زود بیدار شوند و دیر به خواب بروند یا اینکه برعکس ساعات طولانی خواب باشند و خواب سنگین و بی‌حرکتی داشته باشند.

• تغییرات در اشتها

کاهش یا افزایش شدید در اشتها که با علائم تغییر وزن همراه است، از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است.

• مشکلات تمرکز و توجه

کاهش تمرکز از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است که باعث می‌شود عملکرد تحصیلی و شغلی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

• احساس گناهکاری و بی‌ارزشی

کسانی که درگیر افسردگی می‌شوند احساس بی‌ارزشی، خطاکاری و خودانتقادی شدید دارند و ممکن است بدون دلیل خاصی احساس کنند بی‌ارزش هستند یا حضور آن‌ها برای دیگران فایده‌ای ندارد. در واقع این احستسات باعث می‌شود این افراد همواره خود را سرزنش کنند. البته باید دقت داشته باشید این علائم فقط یک چارچوب برای تشخیص اختلال افسردگی است. یعنی در صورتی که 1 یا 2 مورد از این علائم را تجربه می‌کنید، نباید به خود یا اطرافیانتان برچسب بزنید.  بلکه این موارد تنها نشانه خطر و تذکرهای جدی هستند که با مشاهده آن‌ها باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا دلیل بروز این علائم به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد.   بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟

نشانه‌های افسردگی شدید چیست؟

در مواردی که فرد درگیر اختلال افسردگی شدید شود، نشانه‌ها با شدت بیشتری بروز می‌کنند، همچنین فرد احساس درماندگی و پوچی بیشتری می‌کند. افکار منفی و پیش‌بینی‌های تاریک درباره آینده، احساس ناامیدی از زندگی و اقدام برای خودکشی از بارزترین علائم اختلال افسردگی شدید هستند. افرادی که درگیر افسردگی شدید می‌شود میل جنسی بسیار ضعیفی دارند و تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارند. در نهایت باید به این نکته اشاره کنیم که اغلب مبتلایان به افسردگی شدید بی‌قرار و پریشان هستند، طوری که با تکان دادن دست یا پا می‌خواهند خشم و اندوه خود را ابراز کنند.

آیا افسردگی همان ناراحتی و اندوه است؟

یکی از سوالات متداول اغلب افراد درگیر غم و اندوه این است که آیا ناراحتی که همه ما در طول شبانه روز تجربه می‌کنیم همان افسردگی است. به عبارت دیگر چگونه می‌توانیم نشانه‌های افسردگی را از نشانه‌های ناراحتی و اندوه تشخیص دهیم. بهتر است بدانید اندوه و ناراحتی پاسخ‌های طبیعی به فقدان و غمی است که در طول زندگی تجربه می‌کنیم. اغلب افرادی که درگیر این حالت هستند به راحتی نمی‌خندند، از حضور در جمع استقبال نمی‌کنند و سعی می‌کنند تنها باشند یا اینکه دنبال معنای جدیدی در زندگی می‌گردند. بنابراین این حالت اجتناب‌ناپذیر است و هر فردی در زندگی ممکن است بارها و بارها با این حالت مواجه شود. اگرچه اختلال افسردگی همراه با احساس ناراحتی و اندوه است، اما یک وضعیت روانی خاص با پیچیدگی‌های بیشتر از غم و اندوه است. به عبارت دیگر افسردگی با احساس ناراحتی، بی‌ارزشی، ناامیدی و افسردگی شدید و طولانی همراه است. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است انگیزه و انرژی خود را از دست دهند و به سختی توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را داشته باشند. همچنین این افراد ممکن است با مشکلات خواب، تغییرات در اشتها، کاهش تمرکز و توجه، خودانتقادی شدید و افکار منفی مواجه شوند. بنابراین، می‌توان گفت که افسردگی یک وضعیت روانی شدیدتر از ناراحتی و اندوه معمولی است. در صورت تجربه این علائم به طور مداوم و تأثیر منفی بر زندگی روزمره بهتر است با یک روانشناس یا روانپزشک باتجریه ملاقات کنید.

مدت زمان دوره­‌های افسردگی چقدر است؟

مدت زمان دوره‌های افسردگی متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما آنچه مسلم است اغلب افراد مبتلا به افسردگی دوره‌های عود را تجربه می‌کنند. اغلب موارد افسردگی ممکن است به صورت تکرارشونده و مزمن بروز پیدا کند که در این صورت ممکن است به عنوان افسردگی مزمن شناخته می‌شود. البته در برخی از افراد هم دوره‌های اختلال افسردگی کوتاه و گذرا بروز پیدا می‌کند. بنابراین دوره‌های افسردگی  مدت زمان ثابتی ندارد و ممکن است بین چند هفته تا چند ماه یا حتی چند سال بروز کند.. البته برخی از افراد هم فقط یکبار افسردگی را تجربه کنند و بعد از آن به حالت طبیعی خود بازمی‌گردند. تنها نکته مهمی که در دوره‌های زمانی افسردگی لازم است بدانید این است که هر چقدر زودتر برای درمان اقدام کنید، احتمال بهبودی افزایش پیدا می‌کند و می‌توانید از عود مجدد دوره‌های افسردگی پیشگیری کنید. درمان افسردگی چگونه انجام می‌شود؟ خوشبختانه افسردگی از اختلالات روانی است که گزینه‌های متعددی برای درمان آن وجود دارد. موارد زیر مهم‌ترین شیوه‌های درمان افسردگی است.

درمان دارویی اختلال افسردگی

یکی از شیوه‌های اثربخش برای درمان افسردگی، درمان دارویی است. روانپزشکان با توجه به شرایط بیمار یعنی شدت علائم و نوع بیماری، شرایط سنی و بیماری‌های جسمی از دارو برای درمان اختلال افسردگی استفاده می‌کنند. داروهای ضد افسردگی موجب ترشح پیام‌رسان‌های عصبی نظیر نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین می‌شوند. البته باید به این نکته دقت داشته باشید که داروهای ضد افسردگی در کنار خواص دارویی متعددی که دارند موجب بروز عوارض هم می‌شوند. عوارض احتمالی مصرف دارو در همه افراد یکسان نیست. حتی شدت بروز عوارض جانبی هم در افراد مختلف متفاوت است. درمان دارویی افسردگی به عنوان بخشی از درمان کلی افسردگی یا به عنوان درمان تکمیلی در کنار روش‌های درمانی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. داروهای ضد افسردگی شامل موارد زیر است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونینSSRIs

این داروها شامل شامل فلوئوکستین، سرترالین، اسکیتالوپرام و پاروکستین است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین SNRIs

این داروها شامل دسته شامل ونلافاکسین، دولوکستین،  دسومیپرامین است.

• آنتیدپرسانت‌ها

این دسته داروی ضد افسردگی شامل میترازاپین، بوپروپیون است.

• آنتی‌اکسیدان‌ها

برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها نظیر سام‌اِی (S-Adenosyl methionine) هم برای برخی از بیماران به عنوان درمان مکمل در افسردگی استفاده می‌شوند. نکته مهمی که درباره درمان دارویی اختلال افسردگی باید بدانید این است که هر فرد و هر موقعیت درمانی ممکن است نیازهای خاص خود را داشته باشد و ممکن است داروی مناسب برای یک فرد، برای دیگری مناسب نباشد. بنابراین تشخیص و تجویز داروها باید توسط یک پزشک متخصص صورت گیرد. همچنین، درمان دارویی اغلب با درمان‌های روان‌درمانی مثل روان‌درمانی گفتگویی یا روش‌های تغییر سبک زندگی ترکیب می‌شود تا بهبودی بهتر و پایدارتر حاصل شود.

درمان افسردگی با رواندرمانی

رواندرمانی از شیوه‌های اثربخش برای بهبود علائم افسردگی و برگرداندن فرد به زندگی عادی است. هدف اصلی از روان‌درمانی درمان و کاهش علائم افسردگی، بهبود عملکرد روزمره و ارتقای کیفیت زندگی فرد مبتلا است. در این شیوه درمان، رواندرمانگر با بیمار در یک محیط و فضای درمان امن صحبت می‌کند تا بیمار قادر باشد احساسات و رفتارهای ناسالم خود را بشناسد و بتواند آن‌ها را کنترل کند. در رواندرمانی تمرکز درمانگر و بیمار بر توانایی آگاهی و قبول کردن تجربیات فعلی بدون سرزنش و داوری است. همچنین درمانگر روابط خانوادگی فرد را بررسی می‌کند تا با تغییر الگوهای روانی وضعیت روانی فرد بهبود پیدا کند.

درمان سریع افسردگی در چه مواردی انجام می‌شود؟

درمان سریع افسردگی فقط برای افرادی که درگیر افسردگی شدید هستند ضرورت دارد. زیرا افسردگی‌های خفیف با تغییر سبک زندگی و افسردگی‌های متوسط با رواندرمانی و استفاده از دارو تحت کنترل قرار می‌گیرند. اما در افسردگی شدید که فرد به درمان مقاومت می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر بیمار بستری شود تا اقدامات درمانی مورد نیاز انجام شود.

درمان افسردگی در خانه

یکی از مهم‌ترین بخش‌های درمان افسردگی، تغییر سبک زندگی است. مهم‌ترین اقدامات برای تغییر سبک زندگی و بهبود اختلال افسردگی شامل موارد زیر است.

• مراقبت از خود

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که برای درمان اختلال افسردگی در خانه باید انجام دهید، مراقبت از خود است. فرد افسرده برای مراقبت از خود لازم است خواب کافی، تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظمی داشته باشد و به خود فرصت بدهد تا بتواند باز هم از فعالیت‌های روزمره لذت ببرد. انجام فعالیت‌های ورزشی و فیزیکی سطح اندوفین را افزایش می‌دهد و موجب ایجاد احساس خوشایندی می‌شوند.  هیچ محدودیتی برای انتخاب ورزش وجود ندارد؛ فرد می‌تواند بین ورزش‌های پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یوگا، تنیس و … فعالیت ورزشی مورد نظر خود را انتخاب کند.

• حفظ روتین روزانه

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای درمان افسردگی در خانه باید انجام دهید این است که روتین روزانه و منظمی داشته باشید که به تمرین ورزشی، مطالعه، فعالیت اجتماعی و استراحت بپردازید. قطعا نامتوازن بودن یا حدف هر کدام از این فعالیت‌ها برای مدت طولانی عملکرد شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود کیفیت زندگی شما از بین برود. مدیریت استرس روش‌های مدیریت استرس مانند تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و تکنیک‌های آرامش بدن تا حد زیادی در درمان اختلال افسردگی در خانه تاثیر دارند و باعث می‌شوند بیمار بتواند استرس خود را کنترل کند.

• ارتباطات اجتماعی و مشارکت در فعالیت‌های گروهی

حفظ ارتباطات اجتماعی و دیدار با خانواده و دوستان روحیه فرد افسرده را بهتر می‌کند و باعث می‌شود بتواند از حمایت دیگران استفاده کند. فردی که درگیر اختلال افسردگی است باید در فعالیت‌هایی شرکت کند که موجب شادی و خوشحالی او شوند. به طور مثال فعالیت‌های خلاقانه مانند نقاشی، نوشتن، نواختن موسیقی یا هرگونه فعالیتی که خلاقیت شما را به چالش بکشد افسردگی را کاهش می‌دهد.

• استفاده از روش‌های مثبت‌نگری

فردی که درگیر اختلال افسردگی است، باید سعی کند تمرکز خود را بر روی ایده‌ها و افکار مثبت بگذارد. انجام تمرین تفکر مثبت، شکرگزاری روزانه، نوشتن در دفتر خاطرات و تماشای فیلم‌ها و کتاب‌های تا حد زیادی در بهبود روحیه فرد افسرده تاثیر دارد. تست‌های افسردگی کدامند؟ با اینکه بررسی علائم و نشانه‌ها راه تشخیص افسردگی است، اما روانپزشکان می‌‌توانند از تست‌های تشخیصی افسردگی هم برای ارزیابی وضعیت بیمار استفاده کنند. پزشک از بیمار می‌خواهد به سوالات پرسشنامه با دقت پاسخ دهد. اغلب سوالات این تست‌ها درباره این است که بیمار طی چند هفته یا چند ماه گذشته احساساتی نظیر افسردگی، سرخوردگی، ناامیدی را تجربه کرده است یا خیر. همچنین سوالاتی درباره نحوه انجام فعالیت‌های شغلی و ارتباطات فرد در پرسشنامه گنجانده شده تا پزشک بتواند ارزیابی دقیقی از وضعیت روحی و روانی فرد داشته باشد. مزیت استفاده از تست روانشناسی این است که با استفاده از این تست، شدت و نوع علائم به طور دقیق ارزیابی می‌شود. پرکاربردترین تست‌های افسردگی شامل موارد زیر است.

• تست افسردگی بک
• تست افسردگی هامیلتون
• تست افسردگی زون

جمع بندی

اختلال افسردگی از شایع‌ترین مشکلات روحی و روانی است که بدون محدودیت سنی و جنسی همه افراد را درگیر می‌کند. این اختلال با غم و اندوه همراه است و انگیزه و شوق فرد را برای انجام فعالیت‌های عادی و روزمره کاهش می‌دهد و باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شود.  برای اینکه علائم شدید نشود و درمان سخت‌تر نشود، لازم است فردی که درگیر علائم افسردگی است، هر چه زودتر به روانپزشک مراجعه کند و تحت درمان قرار بگیرد. در این مطلب سعی کردیم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های اختلال افسردگی در اختیار شما قرار دهیم و شما را با شیوه‌های تشخیص و درمان آن آشنا کنیم. امیدواریم این اطلاعات برای شما سودمند باشد.

اضطراب یک واکنش طبیعی به تنش‌ها و فشارهای زندگی است و ممکن است به نقطه‌ای برسد که تأثیر منفی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. تشخیص زودهنگام به کمک افراد می‌آید تا به شناخت دقیق‌تری از خود دست پیدا کنند و درمان سریع‌تر و مؤثرتری داشته باشند. افرادی که با این اختلال مواجه هستند، ممکن است با مشکلات خواب، نگرانی‌های مداوم و تأثیرات منفی بر روی روابط اجتماعی مواجه شوند. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید. از این رو درمان اضطراب بسیار مهم است. از طریق مشاوره روانشناسی یا روان‌پزشکی، افراد می‌توانند استراتژی‌ها و راهکارهای مؤثر مدیریت این اختلال را یاد بگیرند. همچنین، تغییر در سبک زندگی، ورزش و تمرینات ذهنی نیز می‌توانند بهبود وضعیت زندگی و سلامت روان افراد را تضمین کنند. به‌طور کلی، اهمیت تشخیص و درمان اضطراب در این است که به افراد کمک می‌کند تا زندگی باکیفیت‌تری را تجربه کرده و با مشکلات روانی خود، بهتر مقابله کنند.

اضطراب چیست؟

اختلال اضطراب یک شرایط روانی است که با تجربه‌های ناخوشایند و هیجانات مثبت و منفی شدید از نوع ترس، ناراحتی، نگرانی و استرس همراه است. این اختلال می‌تواند به‌صورت مداوم بر زندگی روزمره فرد تأثیرگذار باشد. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است از رویدادهای آینده ترسیده و به شدت نگران باشند، حتی اگر خطر واقعی و مشخصی وجود نداشته باشد. این اختلال شامل چندین نوع مختلف می‌شود، از جمله اختلال اضطراب عمومی، اختلال ترس اجتماعی، اختلال وسواسی-اجباری، اختلال پانیک و …. هرکدام از این اختلالات خصوصیات و علائم خود را دارند و تأثیرات مختلفی بر روی زندگی روزمره افراد می‌گذارند. تشخیص اختلال اضطراب توسط افراد متخصص در زمینه روانشناسی یا پزشکی انجام می‌شود و درمان آن ممکن است شامل مشاوره روانشناسی، درمان دارویی یا ترکیبی از این روش‌ها باشد. اهمیت تشخیص و درمان این اختلال در بهبود کیفیت زندگی افراد و مدیریت بهتر احساسات آن‌ها بسیار حائز اهمیت است، چرا که سطح بالای اضطراب می‌تواند بر تمرکز، خواب و انجام کارهای روزمره زندگی تأثیر عمیق و غیرقابل کنترلی بگذارد. اضطراب یکی از شایع‌ترین حالات هیجانی است و به‌عنوان یک زیرمجموعه از اختلالات روانی محسوب می‌شود. تجربه اندکی استرس و نگرانی در مواقع استرس‌زا به‌صورت طبیعی و معمولی برای همه افراد اتفاق می‌افتد؛ اما اگر این حالت هیجانی به‌صورت مداوم و ناسازگار با شرایط زندگی باشد، نشانه اختلال روانی است و باید درمان شود.

علت اضطراب چیست؟

علت اضطراب به‌صورت دقیق هنوز مشخص نشده است؛ اما تحقیقات نشان می‌دهد که برخی عوامل می‌توانند در بروز حالات هیجانی شدید تأثیرگذار باشند. علت این حالت هیجانی شدید یک مسئله پیچیده است و به عوامل مختلفی برمی‌گردد. این اختلال می‌تواند نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیک، محیطی، فردی و شخصیتی باشد که باهم تعامل دارند. در زیر به برخی از عوامل مهم می‌پردازیم:

• عوامل ژنتیک: وجود تاریخچه خانوادگی می‌تواند نشان‌دهنده نقش ژنتیک در انتقال این اختلال باشد. وجود سابقه در خانواده می‌تواند احتمال ابتلا به این اختلال را بیشتر کند.

• عوامل محیطی: رویدادها و شرایط محیطی می‌توانند نقش مهمی در ایجاد یا تشدید این حالت ایفا کنند. مثلاً تجربه رویدادهای استرس‌زا، فشارهای اجتماعی یا مشکلات اقتصادی می‌توانند عوامل محیطی باشند که اضطراب را افزایش دهند.
• عوامل شخصیتی و فردی: ویژگی‌های شخصیتی مانند نگرش‌ها، سبک زندگی و توانایی مدیریت استرس نیز می‌تواند در ایجاد یا مهار این اختلال تأثیرگذار باشد.
• ترکیب علائم فیزیولوژیکی: تغییرات در سطح مواد شیمیایی مغز، به‌ویژه نوروترانسمیترها، نقش مهمی در ایجاد استرس و نگرانی دارند.
• سابقه بیماری‌های روانی دیگر: افرادی که با بیماری‌های روانی دیگر مانند افسردگی یا اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) مواجه بوده‌اند، بیشتر در خطر ابتلا به این حالت قرار دارند.
• حوادث تهدیدکننده زندگی: تجربه حوادث تهدیدکننده زندگی مانند حوادث خطرناک یا واقعه‌های تراژیک می‌تواند عامل بروز اضطراب باشد.
• بیماری‌های زمینه‌ای مانند تیروئید: برخی از بیماری‌های جسمی مانند مشکلات تیروئید می‌توانند اضطراب را تحریک کنند.
• موقعیت‌های خاص مانند بارداری و زایمان: تغییرات هورمونی در دوران بارداری و زایمان ممکن است در بروز و تشدید اضطراب مؤثر باشد.
• مصرف مواد مخدر، الکل و ترک یک‌باره آن‌ها: مصرف مواد مخدر یا الکل و ترک یک‌باره آن‌ها می‌تواند این حالت را تشدید کند.
• سوء‌استفاده‌های جسمی، فیزیکی، کلامی یا جنسی: تجربه سوءاستفاده و آسیب‌های جسمی یا روانی ممکن است عامل بروز این پدیده روانی باشد.
• تیپ شخصیتی خاص: افراد دارای تیپ شخصیتی خاص مانند کمال‌گرا، وابسته یا عزت‌نفس پایین ممکن است بیشتر از سایرین در خطر باشند.

تعداد زیادی از افراد ممکن است ترکیب مختلفی از این عوامل را تجربه کنند. مهم است که در تشخیص و درمان این حالت، به این تنوع عوامل توجه شود و به‌صورت شخصی‌سازی و تخصصی، راه‌حل‌های متناسبی با شرایط افراد مختلف، برای درمان انتخاب شود.

علائم اضطراب چیست

در حالت کلی می‌توان گفت که نشانه‌های افراد پس از ابتلا به این حالت هیجان شدید، کاملاً متفاوت است و به شرایط و خود شخص بستگی دارد. با ذکر این نکته که اصلی‌ترین و شایع‌ترین علامت حالت هیجانی شدید، عدم توانایی فرد در کنترل ترس و نگرانی است، به ذکر دسته‌های مختلف علائم اضطراب می‌پردازیم. علائم اضطراب می‌تواند به دسته‌های مختلفی تقسیم شود. در زیر علائم روانی و فیزیکی این اختلال دسته‌بندی شده‌اند: نشانه‌های روانی:

• دلهره: احساس عدم ثبات و ناآرامی ذهنی.
• سرگیجه: احساس چرخش سر یا ناپایداری و عدم تعادل.
• احساس ترس: ترس ناشی از مواجهه با موقعیت‌های ناخوشایند.
• تحریک‌پذیری: افزایش حساسیت به محیط اطراف و واکنش زیاد به محرک‌ها.
• عدم تمرکز کافی: دشواری در تمرکز، به‌خصوص تمرکز بر روی وظایف.
• احساس جدایی از دنیای اطراف: احساس عدم ارتباط با محیط و افراد اطراف.

نشانه‌های فیزیکی:

• بی‌قراری: احساس بی‌قراری و عدم آرامش.
• سبکی سر: احساس سبکی، سرزندگی و بی‌خیالی.
• حالت تهوع: احساس تهوع و ناخوشی در معده.
• تعریق شدید: افزایش تعریق به‌صورت ناگهانی.
• تکرر ادرار.
• وحشت‌زدگی: احساس وحشت و ترس بیش‌ازحد، حتی از چیزهایی که وجود ندارند و اتفاق نخواهند افتاد.
• مشکلات خواب: دشواری در خوابیدن، چرخه خواب ناسالم و ناکافی یا خواب ناآرام و غیرعمیق.
• بالا رفتن ضربان قلب: افزایش ضربان قلب به‌طور ملموس و بی‌دلیل.

• تنفس سریع و پی‌درپی، تنفس سریع و ناپایدار.
• پاهای لرزان و احساس سوزن سوزن شدن دست و پا: تکانه و لرزش در بدن، به‌ویژه دست و پاها.

این علائم ممکن است به‌صورت هم‌زمان یا جداگانه ظاهر شوند و بر اساس شدت و مدت زمان تجربه، نیاز به تشخیص و درمان حرفه‌ای دارند.

آیا منظور از اضطراب همان اختلالات اضطرابی است؟

حالات هیجانی شدید همیشه به معنای اختلالات اضطرابی نیست. این دو مفهوم متفاوت هستند؛ اما ممکن است با یکدیگر ارتباط داشته باشند. حالات هیجانی شدید ممکن است در واکنش به شرایط خاص مانند مواجهه با یک وضعیت ترسناک رخ دهد و از نظر علمی یک واکنش طبیعی به تنش‌ها باشد. از سوی دیگر، اختلالات اضطرابی به وضعیت‌هایی اشاره دارند که از حد معمول فراتر رفته و به‌عنوان یک اختلال روانی شناخته می‌شوند. افراد مبتلا به این اختلالات ترس‌ها و نگرانی‌های مداوم دارند که به‌شدت زندگی روزمره و کیفیت فعالیت‌های روزانه آن‌ها را متأثر می‌کند.

انواع اضطراب

انواع اختلالات اضطرابی می‌توانند شامل اختلال فراگیر، اختلال اجتماعی، اختلال هراس، آگورافوبیا، فوبیای خاص، اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و … باشند.

• اختلال پانیک (وحشت‌زدگی): حملات ناگهانی از وحشت و نگرانی، همراه با علائم فیزیکی مانند تپش قلب، تنگی نفس، عرق‌زدگی و لرزش. افراد مبتلا به این اختلال دوره‌های شدید ناگهانی ترس را تجربه می‌کنند و از موقعیت‌هایی که ممکن است حملات پانیک رخ دهد، اجتناب می‌کنند. درمان: درمان شناختی-رفتاری (CBT)، داروهای ضد اضطراب.
• آگورافوبی (بازارهراسی): ترس از مکان‌ها یا موقعیت‌های خاص که فرار از آن‌ها مشکل است. درمان: حساسیت‌زدایی، CBT.
• فوبی‌های خاص (ترس‌های مرضی): ترس ناهنجار از اشیاء یا موقعیت‌های خاص مثل حشرات، ارتفاعات یا خون. درمان: حساسیت‌زدایی، CBT.
• اختلال اضطراب اجتماعی: ترس از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی و ترس از نقد و رفتارهای دیگران. در این اختلال، افراد از ترس از خجالت یا طرد شدن از موقعیت‌های اجتماعی یا عملکردی اجتناب می‌کنند. درمان: CBT، مهارت‌های اجتماعی.
• اختلال وسواس فکری-عملی: افکار مکرر و ناخواسته همراه با عملکرد تکراری برای کاهش اضطراب. درمان: CBT، دارودرمانی.
• لالی انتخابی: ناتوانی در بیان افکار و نظرات خود به‌دلیل ترس از انتقاد، تمسخر، مخالفت یا نقد. درمان: CBT، مهارت‌های ارتباطی.
• اختلال اضطراب جدایی: ترس از جداشدن از افراد نزدیک. درمان: CBT، تکنیک‌های تقویت اعتمادبه‌نفس.
• اختلال اضطراب پس از سانحه: احساس ترس و ناراحتی پس از تجربه سانحه یا واقعه تراژیک. این اختلال زمانی رخ می‌دهد که احساس ترس پس از تجربه یک رویداد آسیب‌زا زندگی از بین نمی‌رود و شامل خاطرات ناراحت‌کننده، کابوس و مشکلات خواب است. درمان: CBT، درمان دارویی.
• اختلال اضطراب بیماری: اضطراب مرتبط با بیماری یا علائم جسمی. درمان: CBT، درمان شناختی-رفتاری، مدیریت استرس.
• اختلال اضطراب فراگیر: این اختلال با نگرانی بیش از حد در مورد مسائل روزمره مانند سلامتی، کار یا امور مالی همراه است. افراد ممکن است این نگرانی را به‌صورت غیرقابل کنترل و مزاحم برای زندگی روزمره خود تجربه کنند. درمان: CBT، درمان شناختی-رفتاری.
• اختلال وسواس فکری اجباری (OCD): افکار و تکانه‌های ناخواسته باعث ایجاد رفتارهای تکراری و روتین به‌عنوان راهی برای مقابله با اضطراب می‌شود.

تشخیص و مدیریت این اختلالات معمولاً به مشاوره روانشناسی نیاز دارد و فرد باید تحت نظارت پزشک متخصص قرار بگیرد.

تأثیرات اضطراب بر بدن

اضطراب تأثیرات قابل توجهی بر بدن افراد دارد و می‌تواند به‌عنوان یک واکنش طبیعی به تنش‌ها و فشارهای زندگی در نظر گرفته شود. این تأثیرات ممکن است به‌صورت فیزیکی و روانی ظاهر شوند. در زیر به برخی از تأثیرات این اختلال بر بدن اشاره می‌شود:

• تأثیرات فیزیولوژیک: این حالت می‌تواند منجر به تغییرات فیزیولوژیکی از جمله افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، تغییرات در تنفس و افزایش ترشح آدرنالین در بدن شود. این تغییرات از فعال‌شدن سیستم استرس بدن خبر می‌دهند.
• تأثیرات عضلاتی: افراد ممکن است در شرایط استرسی به‌شدت عضلات خود را فشار دهند که می‌تواند به درد و سفتی عضلات منجر شود. این وضعیت درواقع واکنش فیزیکی بدن به استرس و تنش‌ها است.
• تأثیرات بر سیستم گوارشی: این حالت می‌تواند باعث تغییراتی در سیستم گوارشی از جمله مشکلات معده، رفلاکس معده، درد شکمی، اسهال یا یبوست شود. برخی از افراد ممکن است در شرایط استرس‌زا با کاهش یا افزایش اشتها روبرو شوند.
• تأثیرات روانی: افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با مشکلات روانی از جمله مشکلات خواب، افکار منفی و اضطراب روانی روبرو شوند که می‌تواند بر عملکرد روانی و عاطفی تأثیر بگذارد.
• سیستم عصبی: اضطراب با ترشح هورمون استرس در بدن همراه است که منجر به فعال‌سازی سیستم عصبی اتونوم می‌شود. این فعال‌سازی ممکن است باعث افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌تر، تعریق شدید و سایر علائم فیزیولوژیکی شود.
• سیستم قلب و عروق: افراد مبتلا به این پدیده روانی اغلب تغییراتی در فشار خون، افزایش تپش قلب و درد در قفسه سینه تجربه می‌کنند. این تغییرات می‌توانند افراد را در معرض خطر بیماری‌های قلبی قرار دهند. از این رو، درمان این اختلال از اهمیت بسیار بالایی در زندگی حال و آینده افراد برخوردار است.
• سیستم ایمنی بدن: تحقیقات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به این اختلال، سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند. این موضوع می‌تواند آن‌ها را در معرض درگیرشدن بیشتر با عفونت‌ها، التهابات و بیماری‌های مزمن قرار دهد. این افراد سریع‌تر از افراد سالم سرما می‌خورند، کندتر بهبود پیدا کرده و دوران ریکاوری و نقاهت طولانی را تجربه می‌کنند.

تشخیص و مدیریت اضطراب می‌تواند به بهبود علائم فیزیکی و روانی افراد کمک کند. کمک گرفتن از مشاوره روانشناسی یا قرار گرفتن تحت نظارت پزشک متخصص و طی کردن یک روند درمانی متناسب با شرایط بدنی و روانی فرد، می‌تواند گامی مؤثر در این راستا باشد.   بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟

مدیریت استرس و اضطراب

استرس و نگرانی بخش طبیعی از زندگی انسان هستند؛ اما با مدیریت مناسب می‌توانیم تأثیرات منفی آن‌ها را کاهش دهیم. در زیر تعدادی از راهکارها و تکنیک‌های مؤثر برای مدیریت استرس و اضطراب آورده شده است:

• با این واقعیت کنار بیایید؛ کنترل همه امور در دست شما نیست! قبول کنید که برخی از مسائل خارج از دسترس و کنترل شما هستند. پذیرفتن این حقیقت به شما کمک می‌کند تا به‌راحتی با وضعیت‌های غیرقابل‌پیش‌بینی روبرو شوید.

• تکنیک‌های آرام‌سازی را فرا بگیرید: از تکنیک‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن، یوگا و گوش دادن به موسیقی آرام بهره ببرید. این تکنیک‌ها به شما کمک می‌کنند آرامش و تمرکز را به زندگی خود برگردانید.
• ورزش کنید: فعالیت‌های ورزشی مثل پیاده‌روی یا ورزش‌های هوازی می‌توانند به خارج کردن انرژی‌های منفی و افزایش سطح اندوفین در بدن کمک کنند.
• زمان خود را مدیریت کنید: برنامه‌ریزی منظم و مدیریت زمان می‌تواند احساس کنترل و امنیت را افزایش دهد و از احتمال ایجاد استرس بکاهد.
• از مکمل‌های دارویی استفاده کنید: در موارد لزوم، مشورت با پزشک و استفاده از مکمل‌های دارویی مفید خواهد بود.
• میزان کافئین مصرفی خود را کم کنید: مصرف کافئین را کاهش دهید تا اثرات محرک آن بر روی استرس کاهش یابد.
• در مورد نگرانی‌های خود بنویسید: نوشتن در مورد مسائلی که شما را نگران کرده، می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را درک کرده و مدیریت کنید.
• تنفس عمیق را به یاد نبرید: تمرین تنفس عمیق می‌تواند به شما کمک کند در هنگام استرس، آرامش خود را حفظ کرده و تمرکز خود را بهبود ببخشید.
• با درمانگر خود در ارتباط باشید: در صورت نیاز، با یک متخصص ارتباط برقرار کنید تا در مدیریت استرس و نگرانی‌ها به شما کمک کند.
• نه گفتن را تمرین کنید: بیاموزید که به‌درستی و در مواقع لازم، نه بگویید و حد و مرزهای خود را تعیین کنید. این کار می‌تواند بار زیادی را از روی شانه‌های شما برداشته و کیفیت زندگی‌تان را به‌طور ملموسی بالاتر ببرد.
• تغذیه سالم و خواب کافی را حفظ کنید: تغذیه مناسب و خواب کافی به بهبود فیزیکی و روحی کمک کرده و در مقابل استرس مقاومت بیشتری ایجاد می‌کند.
• با خانواده و دوستان در ارتباط باشید: ارتباطات اجتماعی قوی می‌تواند حمایت روحی لازم را برای شما فراهم کند. با خانواده و دوستان خود در ارتباط بوده و احساسات خود را به آن‌ها بگویید.
• زمانی را به تفریح و استراحت اختصاص دهید: وقتی زمانی برای استراحت دارید، از آن بهره ببرید. زیاد از حد درگیر کارها نشوید و زمانی را برای تفریح و لذت بردن از زندگی اختصاص دهید.
• برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی را وارد زندگی خود کنید: با برنامه‌ریزی مؤثر و تعیین اولویت‌ها، احتمال بروز استرس از دست رفتن وقت و انرژی در مسائل غیرضروری کاهش می‌یابد.

آیا اضطراب را می‌توان درمان کرد؟

بله، این اختلال قابل درمان است و تعدادی از روش‌ها و تدابیر مختلف برای مدیریت و درمان آن وجود دارد. توصیه می‌شود که برای انتخاب نوع درمان، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. درمان اضطراب می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• روان‌درمانی: درمان شناختی-رفتاری (CBT): این روش به تغییر الگوهای تفکر و رفتارهای منفی کمک می‌کند و مهارت‌های مدیریت استرس و هیجان را به افراد می‌آموزد.
• رفتاردرمانی مبتنی بر حساسیت‌زدایی: در این روش، حساسیت فرد به مواردی که استرس و نگرانی‌های وی را افزایش می‌دهند، با روش‌های کارآمد و اثبات‌شده، کاهش داده می‌شود.
• دارو درمانی: داروهای ضد اضطراب مثل بنزودیازپین‌ها (مانند زاناکس، لورازپام و دیازپام) می‌توانند در کاهش علائم استرس به افراد کمک کنند.
• تکنیک‌های آرامش: انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، تمرینات تنفسی، یوگا و پرداختن به کارهای مورد علاقه از جمله روش‌های مدیریت و درمان استرس است.
• تغییر سبک زندگی: توجه به عوامل مثبت سبک زندگی مانند خواب کافی، کاهش مصرف کافئین، انجام فعالیت بدنی منظم، رعایت رژیم غذای سالم و ترک سیگار و الکل نیز در مدیریت و درمان استرس به کمک افراد می‌آید.

• مشاوره خانواده: در برخی موارد، مشاوره خانواده ممکن است به بهبود روابط و کاهش فشارهای اجتماعی کمک کند.

هر فرد ممکن است پاسخ متفاوت و خاصی به یک یا ترکیبی از این روش‌ها داشته باشد. مهم است که هر روش درمانی با توجه به نیازها و شرایط شما و همچنین تحت نظر مستقیم یک پزشک متخصص تعیین شود.

راهکارهای درمان اضطراب

درمان این اختلالات به‌شدت به نوع و میزان علائم هر فرد وابسته است. در زیر توضیح مختصری از چند روش درمان اضطراب آورده شده است:

درمان قطعی اضطراب

• دارو درمانی: در صورتی که شدت استرس و علائم فرد بسیار بالا باشد، پزشک ممکن است استفاده از داروهای مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRI) یا داروهای ضد اضطراب (بنزودیازپین‌ها) را در دستور کار قرار دهد. این داروها معمولاً به‌صورت موقت مصرف شده و تحت نظر پزشک تجویز می‌شوند.

درمان اضطراب عصبی

• درمان شناختی رفتاری: این روش به بررسی تأثیر افکار و رفتارهای فرد بر احساسات متمرکز است. با شناسایی و تغییر الگوهای رفتاری و فکری منفی، فرد می‌تواند قدرت روحی و روانی خود را در برابر استرس و این اختلال افزایش دهد.
• رفتار درمانی: در این روش، تغییر نگرش اولویت ندارد و به جای آن، استفاده از فعالیت‌هایی که لذت‌بخش و رضایت‌بخش هستند، در دستور کار پزشک و تیم درمان قرار می‌گیرد.
• مواجهه‌سازی و حساسیت‌زدایی سیستماتیک: در این روش، فرد به تدریج در معرض محرک‌های استرس‌آور قرار می‌گیرد تا با مدیریت احساسات ترس و اضطراب آشنا شود.

سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم شما را با مفهوم اختلال اضطراب، علائم و نشانه‌ها، علل بروز، روش‌های درمان مختلف و انواع این اختلال شنا کنیم. متوجه شدیم که بهتر است هر فرد بر اساس وضعیت و نیازهای خود، با متخصص روان‌پزشکی یا روان‌درمانگر مشورت کند تا برنامه درمانی مناسبی برای او تدوین شود. افراد با اختلالات اضطرابی ممکن است به‌طور مداوم نیاز به رصد و درمان داشته باشند. سؤالات متداول ۱. اختلال اضطراب به چه معنا است؟ اختلال اضطراب وضعیتی روانی است که همراه با تجربه نگرانی مداوم و شدید در مواجهه با شرایط و موقعیت‌های خاص ایجاد می‌شود. ۲. علائم و نشانه‌های اختلال اضطراب؟ علائم اختلال اضطراب شامل نگرانی مستمر، ترس شدید، عدم تمرکز، تپش قلب، اختلال در خواب (پرخوابی یا بی‌خوابی)، تنگی نفس، تنفس سریع، حالت تهوع، تنش عضلانی و… می‌شوند. ۳. راه‌های درمان اختلال اضطراب؟ راه‌های درمان اختلال اضطراب شامل مشاوره روانشناختی، مراجعه به روانپزشک و روانشناس و دارو درمانی است. ۴. آیا این اختلال قابل درمان است؟ بله، بیشتر انواع این اختلالات قابل درمان هستند. با تشخیص صحیح و درمان مناسب توسط فرد متخصص، می‌توان بهبودهای قابل توجهی را به‌دست آورد. ۵. اصلی‌ترین نشانه این پدیده روانی چیست؟ بی‌قراری، خستگی مفرط، عدم تمرکز کافی، تحریک‌پذیری، درد عضلانی، درد پا، مشکل در کنترل احساس نگرانی. ۶. این اختلال چه احساسی را به وجود می‌آورد؟ اغلب افراد احساس تنش، عصبانیت یا ناتوانی در حفظ آرامش را تجربه می‌کنند که ناشی از ترس شدید است. آن‌ها اغلب حس می‌کنند که سرعت جهان افزایش یافته یا محیط اطراف به‌شدت کُند و تنگ شده است. ۷. آیا این حالت ناشی از استرس است؟ افراد دارای استرس علائم فیزیکی و روانی مشابه با حالات هیجانی شدید تجربه می‌کنند؛ اما اضطراب می‌تواند یک نگرانی بیش‌ازحد حتی در غیاب عامل استرس‌زا باشد که از بین نمی‌رود.

در اینجا چند نمونه از ویژگی های یک بازنویسی خوب آورده شده است:

متن به خوبی سازماندهی شده است و مفاهیم را به درستی منتقل می کند.

ساختار جملات در متن به طور کلی تغییر می کند.

جملات طولانی به جملات کوتاه تبدیل می شوند. جملات زیادی با واژگان جدید مربوط به حروف ربط مناسب و معنا و مفاهیم کاملی می دهد

در صورت امکان، چندین جمله با هم مرتبط شدند و با عبارات جدید بازنویسی شدند.

کلمات خاص و اصطلاحات فنی به اشتباه جایگزین دیگران نمی شوند.

نرم افزار انگلیسی زبان

برنامه های مختلفی برای ترجمه متون انگلیسی وجود دارد که برخی رایگان و برخی پولی هستند. برخی از این برنامه ها نیز تنها برخی از خدمات خود را به صورت رایگان ارائه می دهند. برای دسترسی به خدمات ویژه این برنامه ها باید هزینه اشتراک پرداخت کنید.

ما با بهترین نرم افزار بازنویسی متن انگلیسی ادامه می دهیم تا به شما در بازنویسی کمک کند. با این حال، توجه داشته باشید که استفاده از این نرم افزار به تنهایی ممکن است نتیجه دلخواه را به همراه نداشته باشد. بازنویسی متون در درجه اول به هوش فردی و تسلط بر زبان انگلیسی بستگی دارد. مطمئن شوید که متن مقاله خود را به یک متخصص بسپارید، سپس مقاله خود را به صورت ایمن چاپ کنید.

نرم افزاری که به تفسیر متن کمک می کند:

گرامر نرم افزار

نرم افزار تشخیص سرقت ادبی

نرم افزار QuillBot

smallseotools-software

نرم افزار تجدید جملات Ginger

نرم افزار رونویسی AC

سایت هایی که ترجمه متون انگلیسی را توصیف می کنند عبارتند از:

سایت گرامر

وب سایت Seomanifier

وب سایت دابل چکر

سایت اینترنتی

استفاده از متخصصین حرفه ای و مجرب

با عنایت به اهمیت و اهمیت محتوای کتاب ها و مقالات و همچنین وجود کتاب های خاص و لغات خاص و پیچیده در هنگام بازنویسی، تدوین برخی از واژه ها باید به صورت ویژه و توسط مترجمان حرفه ای تکمیل شود. و سردبیران برای ترجمه حرفه ای متن انگلیسی می توانید از طریق لینک زیر با ما تماس بگیرید و سفارش دهید.

بیماری صرع یا epilepsy 

بیماری صرع چهارمین بیماری شایع  و جزیی از بیماری های أعصاب و روان استو در واقع مجموعه ای از اختلالات عصبی مزمن می باشد که معمولاً با حمله های صرعی مشخص می گردد. حملات صرعی معمولاً به طور مکرر رخ می‌دهند و دلایل ثابت و مشخصی ندارند. معمولا حملات صرعی به دلیل آسیب مغزی مصرف داروها و الکل و در برخی از موارد به دلیل سرطان مغز ایجاد می ‌شوند. زمانی که فعالیت سلولی کورتیکال یا غشایی در مغز بیش از حد غیر عادی باشد، حملات صرعی رخ می دهد. با مصرف دارو حملات صرعی را می توان در حدود 70% کاهش و کنترل نمود. از علائم و نشانه های تشنج می توان به حرکات ناگهانی و غیر قابل کنترل در بازوها و پاها و علائم روانی مانند ترس و اضطراب از دست دادن هوشیاری و گیجی موقت اشاره نمود. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.

انواع صرع

*تشنج کانونی یا صرع پارشیال:در صورتی که تشنج به دلیل فعالیت غیر طبیعی یکی از ناحیه های مغز باشد تشنج کانونی، صرع پارشیال یا تشنج جزئی رخ می دهد. در صرع پارشیال تمام نقاط مغز درگیر نیست و فقط ناحیه خاصی از مغز باعث بروز علائم صرع می گردد. صرع پارشیال به دو گروه تقسیم می گردد: 1-1-صرع پارشیال با نقص در هوشیاری: در این نوع تشنج فرد آگاهی و هوشیاری خود را از دست می دهد و ممکن است که برای مدت زمانی به یک نقطه خیره شود و پاسخ درستی به صدای اطرافیان خود ندهد. در این نوع تشنج ممکن است بیمار حرکاتی نظیر مالیدن دست ها به هم، راه رفتن حول یک دایره، جویدن و بلعیدن را انجام دهد. 2-1-صرع پارشیال بدون از دست دادن هوشیاری:در این نوع تشنج میزان هوشیاری بیمار کاهش پیدا نمی کند حتی ممکن است بیمار کاملا بیدار و هوشیار باشد. حتی ممکن است بعد از تشنج، قادر به یادآوری وقایعی که هنگام تشنج اتفاق افتاد باشد. در طول تشنج کانونی بدون از دست دادن هوشیاری، فرد توانایی پاسخگویی به اطرافیان را ندارد. به طور کلی تشنج های کنونی بدون از دست دادن هوشیاری بسیار مختصر هستند و کمتر از دو دقیقه به طول می‌انجامد. 2-صرع خفیف‌:مدت زمان صرع خفیف یا تشنج های خفیف کوتاه تر از تشنج های شدید است و کمتر از ۱۵ ثانیه به طول می انجامد. تشنج خفیف معمولاً در کودکان رخ می دهد و برای مدتی کوتاه باعث شود که فرآیندهای مغزی فرد متوقف شود.در صرع خفیف فرد روی زمین نمی افتد و بدنش دچار لرزش نمی شود. در نوع خفیف ممکن است فرد مبتلا برای مدتی به یک نقطه خیر شود یا اندام های فرد مبتلا دچار اختلالات حرکتی شود. مثلا فرد لب خود را بگزد یا پلک فرد دچار پرش شود. 3-تشنج های منتشر یا صرع بزرگ:تشنج های منتشر که با نام صرع بزرگ نیز شناخته می شوند، تمام نقاط مغز را درگیر می کنند. تشنج های منتشر به شش نوع مختلف تقسیم می شوند که در ادامه به بررسی هر یک از آن ها می پردازیم: 4-تشنج های خاموش:این تشنج معمولاً در کودکان اتفاق می افتد از مشخصات این تشنج می توان به خیره شدن به یک نقطه انجام دادن حرکاتی مانند ملچ مولوچ کردن یا چشمک زدن اشاره نمود. گاهی ممکن است تشنج خاموش منجر به  از بین رفتن هوشیاری در فرد شود. 5-تشنج‌ های آتونیک:در این نوع تشنج کنترل ماهیچه ها از دست می رود و ممکن است فرد به صورت ناگهانی روی زمین بیفتد. 6-تشنج های تونیک:تشنج های تونیک با سفت شدن ماهیچه های پشت بازوها و پاها همراه هستند. سفت شدن ماهیچه ها باعث می شود که فرد زمین بخورد و بدن وی دچار لرزش شود. 7-تشنج های کلونیک:تشنج‌های کلونیک معمولاً بازو گردن و صورت را درگیر میکند این نوع تشنج ها معمولاً باعث ایجاد حرکات ناگهانی ماهیچه ای می شوند. 8-تشنج‌های میوکلونیک: صرع میوکلونیک یا تشنج میوکلونیک باعث می شود ماهیچه ها به صورت ناگهانی و ناخواسته منقبض شوند معمولا این نوع تشنج در کودکان و نوجوانان شایع تر است. در این نوع تشنج در هر دو طرف بدن بازوها و پاها به صورت ناگهانی و تکراری به حرکت در می آیند. 9-تشنج های تونیک کلونیک: تشنج تونیک کلونیک از پرالتهاب ترین تشنج‌های صرعی هستند این نوع تشنج ها باعث می شوند که فرد به صورت ناگهانی هوشیاری خود را از دست دهد. لرزیدن و سفت شدن بدن و در برخی از موارد از دست دادن کنترل ادرار یا گاز گرفتن زبان از مشخصه های این نوع تشنج هستند

دلایل ابتلا به صرع

– ضربه به سر:گاهی ممکن است در اثر تصادف با ماشین یا دیگر حوادث به سر افراد ضربه وارد شود. ممکن است پس از وارد شدن ضربه به سر فرد به این بیماری مبتلا گردد. -سابقه خانوادگی:در صورتی که در خانواده سابقه ابتلا به این بیماری وجود داشته باشد، فرد در معرض خطر ابتلا به اختلالات تشنجی و بیماری صرع قرار می‌گیرد. –عفونت های مغزی:عفونت هایی مانند مننژیت می توانند باعث التهاب مغز و نخاع شوند. التهاب مغز و نخاع خطر ابتلا به بیماری صرع را افزایش می دهند. –سکته در سایر بیماری های عروقی:سکته و برخی از بیماری های عروقی می توانند به مغز آسیب وارد کنند. وارد شدن هرگونه آسیب به مغز می تواند باعث ابتلا به این بیماری شود. -دمانس یا زوال عقل:دمانس یا کاهش فعالیت های مغزی از دیگر عواملی هستند که ممکن است باعث بروز بیماری صرع شوند. معمولا کسانی که آلزایمر دارند در خطر ابتلا به این بیماری قرار می گیرند. –بیماری های عفونی :برخی از بیماری‌ها مانند ایدز و انسفالیت ویروسی باعث می‌شوند که افراد به این بیماری مبتلا گردند.  انسفالیت ویروسی، ویروسی است که باعث می‌شود به بافت مغز آسیب وارد می گردد. -آسیب های پیش از تولد:در صورتی که در دوره بارداری مادر تغذیه نامناسب داشته باشد یا در مکانی قرار گیرد که در آنجا کمبود اکسیژن وجود دارد، خطر ابتلا به بیماری صرع را برای نوزاد خود افزایش می دهد.

تشخیص بیماری صرع

معاینه نورولوژیک:در این مایع به پزشک متخصص مغز و اعصاب عملکردهای مغزی توانایی حرکتی و رفتاری بیمار را مورد بررسی قرار می دهد. سی تی اسکن:برای تهیه تصاویر مقطعی از مغز از اشعه ایکس استفاده می شود. در سی تی اسکن اتفاقات غیرطبیعی مغز که ممکن است باعث ابتلا به بیماری صرع شوند بررسی می گردد برخی از این عوامل عبارتند از: تومورها، خونریزی و کیست. اسپکت:در صورتی که منطقه دقیق شروع تشنج در مغز به وسیله ام آر آی یا EEG مشخص نشود از روش اسپکت استفاده می گردد در این روش فعالیت جریان خون توسط یک نقشه سه بعدی با جزئیات ایجاد می‌شود. در روش اسپکت فعالیت جریان خون در مغز با جزئیات کامل برای پزشک به نمایش در می آید. ام آر آی و ام آر آی عملکردی:در این وسیله با استفاده از امواج مغناطیسی و رادیویی تصاویر و جزئیات مغز ثبت می گردد. زمانی که بخش خاصی از مغز در حال کار کردن است دستگاه ام آر آی عملکردی می‌تواند تغییرات جریان خون را ثبت نماید. معمولاً از این روش برای جلوگیری از آسیب به مناطق عملکردی خاص استفاده می گردد. این تست معمولا قبل از عمل جراحی روی فرد بیمار انجام می‌شود. هزینه درمان صرع به وسیله عمل جراحی تقریبا معادل ۱۵ الی ۳۰ میلیون می باشد. پت:در روش پت برای دیدن مناطق فعال مغز و تعیین بخش های غیر طبیعی مقدار بسیار کمی از ماده رادیو اکتیو و سیاهرگ فرد بیمار تزریق می شود. نوار مغز یا EEG:رایج ترین تستی که روی فرد بیمار برای تشخیص بیماری انجام می شود، نوار مغز است. در این تست الکترودهایی به جمجمه فرد بیمار متصل می‌گردد این الکترودها فعالیت های الکتریکی مغز را ثبت می نمایند. در صورتی که فرد به بیماری صرع مبتلا باشد در الگوهای طبیعی امواج مغزی او تغییراتی رخ می دهد. تغییر در الگوهای طبیعی امواج مغزی هنگامی رخ می‌دهد که فرد دچار تشنج نشده است.

بیماری صرع در کودکان

در کودکان بالای ۵ سال معمولا با تشنج اتفاق می‌افتددارای تشنج هایی است که همواره والدین را نگران می کند و در واقع در ابتلاء کودک به بیماری ،ممکن است قبل از تشنج برای چند دقیقه آگاهی خود را نسبت به محیطی که در آن قرار دارد از دست بدهد. همچنین ممکن است کودک نسبت به صداهای اطراف خود هیچ واکنشی نشان ندهد.و از حالتهایی که ممکن است در هنگام تشنج برای کودک رخ دهد آن است که: -لرزش بدن – چشم ها به یک  سمت منحرف شدن -کف دهان -عدم کنترل ادرار اما گاهی نیز ممکن است که نوع تشنج ناشی از این بیماری مخفی باشد یعنی کودک به یک سمت خیره شود و هیچ گونه لرزشی در بدن نداشته باشد.

 درمان صرع در کودکان

در واقع کودکان مبتلا به بیماری صرع باید مادام العمر دارو برای کنترل تشنج مصرف کنند. در هنگام تشخیص کودک تحت درمان دارویی قرار می گیرد.  و در این هنگام پزشک معالج داروی ضد تشنج و کنترل بیماری را تجویز خواهد کرد. پس پیش از تجویز داروهای ضدتشنج پزشک از کبد کودک تست گرفته و  بسته به نوع آنزیم های کبدی او، دارو تجویز می نماید. افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند هرگز نباید داروهای خود را به صورت خودسر قطع نمایند. و هم چنین در صورت وجود تشنج های متععد کودک بهتر است، تحت کنترل کامل خانواده باشد تا هنگام انجام فعالیت های عادی مانند راه رفتن، دوچرخه سواری و دویدن نیز کودک دچار تشنج شود.   بیشتر بخوانید:سیاتیک چیست؟ علائم و روش های درمان آن

چگونگی تشخیص  تشنج از تب و صرع در کودک

-تشنج های مکرر:کودکانی که به تشنج ناشی از صرع مبتلا می شوند ممکن است در طول ماه چندین مرتبه دچار تشنج طولانی مدت گردند. -ملچ ملوچ کردن در خواب: در صورت بغل کردن، کودک  و ادامه  ملچ ملوچ کردن، لازم است به پزشک مراجعه شود زیرا ممکن است کودک دچار تشنج در خواب شده باشد. –مدت زمان تشنج:کودکانی که به تشنج های ناشی از صرع مبتلا هستند ممکن است بیشتر از ده دقیقه تشنج کنند و لرزش بدن داشته باشند.

درمان بیماری صرع به وسیله جراحی

یکی دیگر از راه های درمان بیماری صرع انجام عمل جراحی می باشد. قبل از انجام عمل جراحی پزشک آزمایشاتی روی فرد بیمار انجام می دهد درصورتی که طی این آزمایشات مشخص شود که ناحیه کوچکی از مغز درگیر شده است و با برخی از اعمال حیاتی مانند دیدن شنیدن و حرکت کردن تداخل ندارد پزشک جراحی را انجام می دهد. بعد از جراحی بیمار نیاز دارد که دوباره دارو مصرف کند اما مقدار و تعداد داروهای مصرفی برای درمان بیماری صرع در فردی که جراحی انجام داده کاهش پیدا می‌کند در موارد بسیار نادر دیده می‌شود که بعد از جراحی فرد دچار عوارضی مانند تغییر در توانایی فکر کردن و شناخت گردد.

درمان بیماری صرع با مصرف دارو

*کاربامازپین

موارد مصرف: درمان صرع، درمان اختلال دو قطبی و درمان اسکیزوفرنی اشکال دارویی: قرص ،نام تجاری: تگرتول ،عوارض جانبی: تب، تهوع، سر درد، اسهال، بی اشتهایی، سر گیجه

*فنی توئین

موارد مصرف: ضد تشنج، اشکال دارویی: کپسول، قرص، آمپول، نام تجاری: فنی توئین، عوارض جانبی: تاثیر بر جنین در دوره بارداری، عوارض قلبی عروقی، عوارض پوستی، خود ایمنی

*فنوباربیتال

موارد مصرف: درمان صرع به خصوص در کودکان، درمان اضطراب، درمان بی خوابی، اشکال دارویی: قرص، آمپول نام تجاری: فنوباربیتال،  عوارض جانبی: خستگی، کم خونی، کاهش میل جنسی در مردان، لکنت زبان، خواب آلودگی، افزایش فعالیت در کودکان، گیجی، ناراحتی معده، مشکلات حافظه

*اتوسوکزوماید

موارد مصرف: درمان صرع خفیف، ضد تشنج، اشکال دارویی: کپسول، شربت، نام تجاری: زارونتین، عوارض جانبی: سر درد، بی خوابی، سکسکه

*دیازپام

و چون دیازپام اعتیاد آور است و ممکن است پس از ترک دارو فرد دچار دردهای شکمی، تهوع، استفراغ، تعریق و افت قوای ذهنی گردد. مصرف ان حتما باید با تجویز پزشک همراه باشد. موارد مصرف: مسکن، ضد تشنج، جلوگیری از حملات صرعی، اشکال دارویی: قرص، آمپول، نام تجاری: والیوم، عوارض جانبی: در صورت علائم زیر از مصرف دیازپام  جلوگیری گردد: -ضربان قلب کند – افت قوای ذهنی -تنگی نفس -تب -گلو درد -زردی پوست -عدم تعادل

بیماری صرع و بارداری

در صورتی که خانم های باردار به این بیماری مبتلا باشند باید داروهای ضد صرع و ضد تشنج مصرف نمایند. دوز موثر دارو برای خانم‌های باردار توسط پزشک تعیین می شود و بیمار باید طی مصرف داروها تحت نظر پزشک قرار گیرد. خانم های باردار مبتلا به این بیماری می توانند در اکثر مواقع به صورت طبیعی زایمان کنند. اما در صورتی که در ماه آخر بارداری دچار تشنج شده باشند ممکن از زایمان به صورت سزارین صورت گیرد.

درمان خانگی بیماری صرع

*استفاده ویتامین:ویتامین B6 همراه با منیزیم و ویتامین E  می تواند برای درمان بیماری صرع مفید واقع گردد. ونیز استفاده از منگنز را نیز توصیه می کنند. تیامین نیز ممکن است به بهبود توانایی تفکر در افراد مبتلا به صرع کمک کند. *خواب کافی:کمبود خواب را می توان به عنوان یک عامل ایجاد کننده تشنج و صرع به ویژه در سندرم های صرع عمومی ایدیوپاتیک و صرع لوب گیجگاهی دانست. افراد مبتلا به این بیماری باید سعی کنند خواب منظم و مداوم داشته باشند و اگر دیرتر از حد معمول به رختخواب می روند، صبح روز بعد دیرتر از خواب بیدار شوند. مواد غذایی ممنوع از مصرف  می توان -شکلات -پرتقال -ذرت -سویا

درمان بیماری صرع با طب سنتی

گیاه بهار نارنج: بهارنارنج باعث تسکین سردردهای ناشی از صرع می شود. در صورتی که می خواهید از دمنوش بهار نارنج استفاده نمایید لازم است دو لیوان آب را بجوشانید و یک قاشق چای خوری گیاه بهارنارنج را به آن اضافه نمایید و اجازه دهید به خوبی دم شود. سنبل الطیب:استفاده از گیاه یا ریشه گیاه سنبل الطیب برای درمان صرع و کاهش استرس بسیار مفید است. از آنجا که گیاه سنبل الطیب دارای ماده ای به نام والین می باشد، برای کاهش سردرد های ناشی از این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. دارچین:استفاده از دمنوش دارچین موجب می شود که حملات صرعی کاهش یابد. دمنوش دارچین دارای خواص آرام بخشی می باشد و در آن مواد ضد التهاب یافت می شود. شما می توانید دارچین را به همراه ۱۰ عدد هل بجوشانید و میل نمایید. آب گشنیز:از آنجا که گیاه گشنیز دارای ویتامین هایی مانند ویتامین D، B6، E و اسید فولیک است می تواند حملات صرعی را کاهش دهد. گیاه گشنیز می تواند کانال های پتاسیم موجود در مغز را فعال نماید و از این راه تشنج را کنترل کند.